Αναμοχλεύοντας τη ρήση που αποδίδεται στο Σωκράτη -«εν οίδα ότι ουδέν οίδα»- ο «σκεπτικός» (αναζητών) εκπαιδευτικός δεν μπορεί παρά να ανησυχεί για το πως θα δημιουργήσει το προσφορότερο εκπαιδευτικό περιβάλλον για τους μαθητές του. Άλλωστε, όπως υποστηρίζει και ο Καρλ Πόπερ, «η ιδέα πως μας «πλάθει» το περιβάλλον μας είναι, απλούστατα, λάθος. Αναζητάμε το περιβάλλον μας και το πλάθουμε, ενεργητικά». Αυτή η «φυσική» τάση με οδήγησε στη συγκυρία που βιώνουμε να αναζητήσω τρόπους ώστε να είμαι ικανός διαμορφώσω ένα «καλύτερο» μαθησιακό περιβάλλον για τους μαθητές μου, στην περίπτωση-σχεδόν αναπότρεπτη στις μέρες μας-που χρειαστεί να παράσχω τηλεκπαίδευση. Από την 1η κιόλας «συνάντηση» μας διαπιστώνω ότι έκανα τη σωστή επιλογή ή μάλλον αυτό το είχα αντιληφθεί πριν τη συναντηση με την 1η δραστηριότητα, η οποία είχε ως στόχο της να ανιχνεύσει την πρότερη γνώση-εμπειρία μας για το e-Learning και να ενσωματώσει την αλλαγή που ήδη βιώσαμε, αυτή της εξΑ εκπαίδευσης. Στην ίδια την παρουσίαση αναδείχθηκαν ξεκάθαρα οι στόχοι και η μεθοδολογία της επιμόρφωσης. Το συννεφόλεξο που δημιουργήθηκε από τις κατ’ ιδίαν απαντήσεις των επιμορφούμενων ανέδειξε κοινές συνισταμένες και δημιούργησε την πρώτη αίσθηση της ομάδας. Έγινε κατανοητό ότι η επιμόρφωση αυτή δεν θα είναι ένας μακρύς κατάλογος διαλέξεων, αλλά ότι οι επιμορφούμενοι θα έχουν σημαντικό ρόλο, εργαζόμενοι, σε πολλές περιπτώσεις συνεργατικά. Ο χωρισμός μας σε υποομάδες-με κριτήριο την κοινή εργασιακή ιδιότητα- επικεντρώθηκε στην μέριμνα για ανάπτυξη σχέσεων, στην επικοινωνία με μέσο την εμπειρία και δημιούργησε το κατάλληλο πλαίσιο για συμπαραγωγή γνώσης. Η παρουσίαση του έργου στην ολομέλεια οδήγησε στην ανατροφοδότηση. Η συνεργατική αποτύπωση της προϋπάρχουσας γνώσης αποτυπώθηκε σε ένα νέο συννεφόλεξο, το οποίο με εμφατικό τρόπο ανέδειξε τη σύγκλιση των απόψεων μέσα από την ομαδοσυνεργατική διαδικασία (και μόνο η οπτική σύγκριση των 2 συννεφόλεξων αναδεικνύει την παρατήρηση αυτή). Στις απαντήσεις των υποομάδων εκτός από τους «ουδέτερους» όρους, όπως «εξΑ», «Αλληλεπίδραση», «Τ.Π.Ε.», «Σύγχρονη», εμφανίστηκαν και όροι, όπως «Ευελιξία», «Συνεργασία», «Ευκαιρίες», «Εξέλιξη», «Ελκυστικότητα», που ανέδειξαν ότι οι ομάδες έδωσαν έμφαση στο θετικό αυτής της διεργασίας. Μήπως τελικά η διαλεκτική, την οποία πρώτος ο Σωκράτης εισήγαγε, είναι ο καλύτερος τρόπος αναζήτησης της αλήθειας και κατάκτησης της γνώσης;
