Οι μαρτυρίες των  δύο φοιτητριών έχουν ως κοινό παρονομαστή το βασικότερο χαρακτηριστικό της Ανοιχτής Εκπαίδευσης, την ευελιξία.

Ευελιξία και δυνατότητα προσαρμογής ως προς:

• προσωπικούς παράγοντες, καθώς ο επιμορφούμενος επιλέγει μέσα από μια μεγάλη ποικιλία γνωστικών αντικειμένων/ μαθημάτων αυτό που πραγματικά τον ενδιαφέρει και εξυπηρετεί τις ανάγκες του (επαγγελματικές και μαθησιακές)
• ιδιαίτερους παράγοντες, μιας και ο σπουδαστής μπορεί να προσαρμόσει το πρόγραμμα σπουδών στις ειδικές μαθησιακές και εκπαιδευτικές του ανάγκες (π.χ. δυσλεξία), να διακόψει για λίγο (λόγω συνθηκών) ή να επαναπροσδιορίσει τους στόχους του αλλάζοντας κατεύθυνση (με πιστοποίηση για όσα έχει ήδη ολοκληρώσει)
• χρονικούς παράγοντες, διότι η πλειοψηφία των μαθημάτων και της επικοινωνίας με τον επιμορφωτή γίνεται ασύγχρονα, δίνοντας έτσι τη δυνατότητα στους φοιτητές να προσαρμόζουν το πρόγραμμα στη ζωή τους και όχι το αντίθετο, επιτρέποντας έτσι και την παράλληλη επαγγελματική δραστηριότητα και τη διατήρηση της κοινωνικής ζωής τους
• τοπικούς παράγοντες, καθώς εκμηδενίζεται η χιλιομετρική απόσταση
• οικονομικούς παράγοντες, αποτελώντας την πιο συμφέρουσα μορφή εκπαίδευσης, απαλλάσσοντας τους φοιτητές από την υποχρέωση δαπάνης στέγασης, μετακίνησης, διαβίωσης, κλπ. ενώ δίνεται η δυνατότητα χρηματοδότησης μέρους των διδάκτρων από τους εργοδότες (σε περίπτωση παράλληλης εργασίας) και επένδυσής τους στο ανθρώπινο κεφάλαιο.

Με όλες τις παραπάνω δυνατότητες η Ανοιχτή Εκπαίδευση αποτελεί φιλοσοφία και στάση ζωής, καθώς προωθεί τη Διά Βίου Μάθηση και Εκπαίδευση και παρέχει ευκαιρίες για Εκπαίδευση για Όλους- χωρίς περιορισμούς.