Το μέλλον των Ανοικτών Πανεπιστημίων διαγράφεται λαμπρό και σ’ αυτό συνέβαλε τα μέγιστα το διαδίκτυο και η ραγδαία εξάπλωση του. Η ζήτηση για διαρκή εκπαίδευση από υποψήφιους όλων των βαθμίδων της εκπαίδευσης, αυξάνεται με ιλιγγιώδεις ρυθμούς μια και όλοι κατανοούν την αναγκαιότητα της εξέλιξης και εξειδίκευσης τους, προκειμένου να χαράξουν μια επιτυχή επαγγελματική σταδιοδρομία.

Το παραδοσιακό πρότυπο της δια ζώσης διδασκαλίας σταδιακά θα θεωρηθεί και στην χώρα μας παρωχημένο, μια και ένας σημαντικός λόγος είναι ότι τα Πανεπιστημιακά Ιδρύματα αδυνατούν να φιλοξενήσουν ένα τόσο μεγάλο αριθμό ενδιαφερομένων και επίσης οι διδάσκοντες δεν επαρκούν. Επιπλέον, οι ενδιαφερόμενοι λόγω των πολλαπλών υποχρεώσεων τους επιδιώκουν η εκπαίδευση τους να υλοποιηθεί μέσω ευέλικτων μορφών διδασκαλίας, δίχως σύνορα, δίχως χρονικούς περιορισμούς, δίχως έξοδα διατροφής, διαμονής και μετακίνησης.

Το κοινό στο οποίο απευθύνονται τα Ανοικτά Πανεπιστήμια διαφέρει σημαντικά από αυτό των «παραδοσιακών» Πανεπιστημίων. Το ηλικιακό χαρακτηριστικό των ενδιαφερόμενων διευρύνεται, το ίδιο και το μορφωτικό τους επίπεδο. Πολύ συχνά παρουσιάζεται το φαινόμενο οι σπουδαστές να έχουν χάσει επαφή με τη μελέτη και τις διεργασίες του  Πανεπιστημίου, όποτε πρέπει να γεφυρωθεί το κενό.

Απαιτείται, λοιπόν, τα Ανοικτά Πανεπιστήμια να αναπροσαρμόσουν και να δουν με θετική ματιά τις όποιες προκλήσεις δημιουργούνται και σχετίζονται πολύ με την ανάγκη για δια βίου μάθηση και την εξέλιξη της προ-υπάρχουσας γνώσης. Βέβαια απαιτείται να καθοριστούν οι κατευθυντήριες γραμμές, να διασφαλιστεί η ποιοτική μάθηση, να αξιολογηθούν τα νέα προγράμματα, να παρέχονται πολλές και ποικίλες θεματικές πάντα με την συμβολή των σπουδαστών.