Πολύ καλή δουλειά Αρετή, ήδη ανέβηκε και στην ομάδα σου, θα μπορούσες να κάνεις Printscreen μόνο τα frame ώστε να φαίνεται μόνο η εικόνα με τα κόμικ και όχι τα εργαλεία. (το λέω γαι την επόμενη φορά).Καλή εβδομάδα!
Συγχαρητήρια, Αρετή! Την ιστορία την έγραψες μόνη σου ή είναι μετάφραση από την Gray (αυτό το it' s ok το συνηθίζει πάντως αυτή...:-)). Η μόνη μου παρατήρηση έχει σχέση με το frame που λες ότι "μπορώ να βγω έξω". Λόγω της κυριολεκτικής κατανόησης στον αυτισμό, το παιδί ίσως αντιληφθεί ότι μπορεί να βγει τρέχοντας στο δρόμο...Καλό είναι να χρησιμοποιηθούν χώροι του μαθητή (π.χ. προαύλιο ή διάδρομος του σχολείου), αν εφαρμοστεί σε πραγματικές συνθήκες! Συγχαρητήρια και πάλι!!!
Μαρία εγώ το έβαλα σε στικάκι το πήγα σε άλλο υπολογιστή και άνοιξε. Εναλλακτικά ο Κωνσταντίνος μου πρότεινε να κάνω τις εικόνες Printscreen και να τις βάλω σε αρχείο Word ή PowerPoint
Η εικόνα μιλά μόνη της. Πολύχωμη: εκφράζει όλο το φάσμα του ορατού (RGB), άρα προφανώς, εκφράζει την πολυφωνία. Τα γράμματα δεν είναι σε σειρά αλλά αραδιασμένα πράγμα που δείχνει τη χαλαρή διάθεση με την οποία εκφράζονται οι γνώμες σε ένα blog, σαν να είναι συνομιλία φίλων. Δείχνει παιχνιδιάρικη στάση, αλλά ταυτόχρονα είναι ελκυστική.
Δεν νομίζω ότι χρειάζεται να κάνεις ανάρτηση, κατά τη γνώμη μου, για τη ρήση του Loic Lemeur. Τα είπες όλα με μια εικόνα. (χαχα)